Vandaag wilde ik met het volgende ding beginnen:Library thing. Het lukte me niet om me aan te melden. Misschien lukt 't aankomende week wel.
Dan maar mijn verhaal over Sam(onze hond en ook mijn blognaam)
Afgelopen week heb ik vrij gehad.De opdrachten van de 23 dingen snel gemaakt want de schilders kwamen om de woonkamer/keuken te schilderen en ik had niet de beschikking over een computer.
Maar wat een ontspannen weekje zou moeten worden ....
Sam, onze hond, 10 jaar oud.(mooie leeftijd) een kruising herder/Bernersenner is er niet meer!
Ze had als sinds de kerstdagen moeite met plassen,dronk veel water. Ben met haar naar de dierenarts geweest.Maandag. Afspraak gemaakt om donderdag een foto van haar buik te maken. maar ze was dinsdag zo ziek,weer naar de dierenarts,dmv. een punctie urine weg laten lopen.Zo zielig. Woensdagmorgen een echo van de blaas laten maken.
Ze bleek blaaskanker te hebben.Ze had veel pijn, kon niet meer goed plassen.Dus we hebben haar laten inslapen.
Kaal is het zonder haar, het zal wel wennen.Maar toch....
En als ik dan mijn blog bekijk, Sam(de naam)...,de foto(mijn profiel)... raar hoor!
Posts
11 opmerkingen:
Ai wat triest! Sterkte ermee.
Aaahh, meid, wat een narigheid. Gecondoleerd!
Hoe reageerden de kinderen?
Dit is de eerste keer dat ze het overlijden van een huisdier meemaken hè?
Heel veel sterkte (ook met het schilderwerk)
Ach gossie, wat zielig. Ik heb mijn hond Dusty vorig jaar in moeten laten slapen. Ik weet dus precies hoe jij je voelt. Heel veel sterkte!!
Weet er helaas ook alles van.
Toen het definitief was dat ik voor de helft werd afgekeurd, heb ik een hond genomen.
Paar keer naar het asiel, wandelen ermee en daarna mee naar huis.
Bewust gekozen voor een oudere hond, omdat die niet zo snel weggaan uit het asiel.
Holly dus.
Was toen bijna 7. geweldige hond!
Toen ze bijna 12,5 was in 1 keer op zondagavond trap niet meer op.
Maandag slecht: dierenambulance en werk gebeld.
Bleek een beroerte te hebben gehad.
Kon overgaan en een spuitje gekregen om dat te bespoedigen.
Maandagnacht beneden geslapen (Holly op bank 1, ik op bank2), want ze herkende me nog wel en kwispelde enzo, dus wil je haar niet alleen laten.
Dinsdag werk en toen ik thuiskwam: helaas niks veranderd.
Dus toen ook de definitieve spuitjes gehad (duurde nog heel erg lang, 2x extra dosis) omdat ze zo ontzettend sterk was.
Vond het vreselijk, maar troostte me met de gedachte dat we samen hele mooie jaren hadden gehad en 12,5 toch voor grote hond wel mooie leeftijd is.
Misschien heel raar, maar dezelfde week (zaterdag) had ik een nieuwe hond (Toon dus).
(Best lang verhaal, sorry).
Ach wat sneu. Ook ik weet hoe het voelt. Heb al een paar keer de beslissing moeten nemen een huisdier in te laten slapen. Wen er nooit aan!
Maar je hebt gedaan wat voor Sam het beste was.
Heb direct je blog gelezen nadat ik je vanmiddag sprak. Als je aan dieren begint dan weet je ook dat je een keer afscheid moet nemen. Heb het zelf afgelopen oktober ook nog meegemaakt met onze lieve Beetle, bijna 20 jaar oud. Je bent er gewoon een paar dagen naar van. Maar wat ze je gegeven hebben is zo geweldig, al die liefde en trouw. Mooie herinneringen. Dat hou je later altijd bij je.
Veel sterkte van Catwoman
Hoi Sam
Lees nu pas het verhaaltje over Sam. Ik heb zelf alleen maar dit soort ervaringen met konijn(en) en cavia. Is niet leuk. Met een hond lijkt het me nog erger, maar dat weet ik niet zeker. Het is een gemis, vooral de eerste tijd. Sterkte ermee!
Groet, Blondie
Hallo Sam, wat een verdrietig verhaal, we hebben zelf ook al een paar keer afscheid moeten nemen van een hond en dat komt hard aan.
Het is toch een belangrijk deel van je gezin en het lijkt maar zo kort, terwijl 10 toch een mooie leeftijd is voor een grote hond.
Sterkte ermee! Groet Aliebieb
Hallo Sam,
Net het verhaal gelezen, Heel triest. We hebben zelf ook een hond moeten laten inslapen, is al wel een hele tijd geleden, maar het blijft altijd bij je zo'n nare tijd.
Sterkte.
Groet
Hoi allemaal,
Ik wil jullie hartelijk danken voor alle lieve reacties!
Dat doet goed.
Sam ( Annet)
Lees net dit bericht van jou.Als katten liefhebber hebben wij dit ook al meegemaakt. Het is echt een gemis en dat duurt lang voor dat je er aan gewend bent!! Maar helaas hoort dat er bij om afscheid te nemen van je huisdier. Sterkte.
Een reactie posten